Podsumowanie pracy świetlicy szkolnej

w roku szkolnym 2020/2021

Zakończenie roku szkolnego i rozpoczęcie wakacji to czas refleksji oraz podsumowania działań w świetlicy. Dzieci, które w roku szkolnym uczęszczały do świetlicy szkolnej uczestniczyły w różnych formach zajęć: edukacyjnych; czytelniczych; plastycznych; dramowych; profilaktycznych; ruchowych; psychoedukacyjnych; patriotycznych oraz muzycznych.

W czasie pobytu w świetlicy uczniowie doskonalili się w odkrywaniu swoich zainteresowań i talentów, uczyli się szacunku, odpowiedzialności, uważności i tolerancji dla drugiego człowieka. Uczestniczyli w różnych konkursach i akcjach profilaktycznych.

Wychowawcy świetlicy prowadzili zajęcia zgodnie z programem pracy dydaktyczno-wychowawczej, realizując tygodniowe plany pracy uwzględniające święta nietypowe. Poprzez realizację planu kształtowano u wychowanków uważność, umiejętność spostrzegania, pamięć, sumienność, wyobraźnię, kreatywność oraz wdrażanie się uczniów do prawidłowego funkcjonowania w grupie. Stosując odpowiednie formy pracy i metody aktywizujące rozwijali u uczniów zdolności do twórczego wysiłku.

Wiele czasu poświęcono na działania profilaktyczne dotyczące zapobiegania przemocy rówieśniczej, konfliktom w zespołach klasowych, agresywnego zachowania i tolerancji. Odbyły się pogadanki z psychologiem, terapeutą i dietetykiem. 

W ciągu całego rok szkolnego wychowawcy świetlicy pomagali uczniom w odrabianiu lekcji i utrwalaniu zdobytych wiadomości. Dbali o kulturę zachowania i słowa, eliminowali objawy agresji, braku motywacji czy wsparcia w trudnym czasie pandemii. Współpracowali z Dyrekcją, wychowawcami klas i logopedą w celu kompleksowego wsparcia uczniów potrzebujących szczególnej pomocy. Wspierali Rodziców w pełnieniu funkcji opiekuńczych i wychowawczych.

A teraz nadszedł czas na długo wyczekiwany i zasłużony wypoczynek oraz zbieranie sił na nowy rok szkolny 2021/2022

Wszystkim Uczniom i ich Rodzicom,

oraz Dyrekcji, Gronu Pedagogicznemu i Pracownikom Szkoły

życzę 

Bezpiecznych, Słonecznych, Pełnych Radości i Niezapomnianych Przygód Wakacji

Aneta Kruk

psycholog szkolny, wychowawca świetlicy

DZIEŃ 3 MAJA

to nie tylko Święto uchwalenia Konstytucji 3Maja ale również DZIEŃ BEZ KOMPUTERA

Ciekawa jestem czy podjęlibyście takie wyzwanie, aby przez 24 godziny poradzić sobie bez komputera.

Ten dzień to eksperyment w sieci, inicjatywa Białorusinów Denisa Bystrowa i Nikołaja Kudriewatycza oraz Hindusa Ashutosha Rajekara. Mieszkający w Kanadzie mężczyźni w 2007 roku ogłosili w Internecie (ironia losu – nie byłoby Dnia Bez Komputera bez akcji w wirtualnym świecie…), by 24 marca przez 24 godziny nie korzystać z komputerów. Stosowną deklarację można było złożyć na ich stronie internetowej. Miał to być dzień, w którym poświecimy się kontaktom – realnym – z najbliższymi i naturą. Akcja, wzbudzająca ogromne dyskusje na forach, trwała oficjalnie przez 3 lata (kolejne edycje 2 i 3 maja, włączenie się do akcji deklarowało co roku kilkadziesiąt tysięcy internautów), jednak na tyle się przyjęła, że dziś już nieoficjalnie zajmuje stałą pozycję w kalendarzu tak zwanych świąt nietypowych. 

Co  można robić nie korzystając z komputera?

Jak spędzać czas nie korzystając z komputera?

Jak porozumiewać się z innymi bez komputera?

SPRÓBUJESZ CZY SIĘ DA PRZEŻYĆ JEDEN DZIEŃ BEZ KORZYSTANIA Z KOMPUTERA?

 

 

 

30 kwietnia to Światowy Dzień Sprzeciwu wobec Bicia Dzieci

Z całą mocą chcę podkreślić, że klaps, szarpanie, bicie czy krzyk to PRZEMOC. 

Niby większość społeczeństwa to wie, jednak mimo każdego dnia nadal wiele dzieci pada ofiarą krzywdzenia.

NIE BĄDŹ OBOJĘTNY !!!

WIDZISZ - SŁYSZYSZ - REAGUJ !!!

 

30.IV_Dzien_Sprzeciwu_Wobec_Bicia_Dzieci.pdf

 

 

Historia Prima Aprilis 

Dzień żartów. Jest to obyczaj związany z pierwszym dniem kwietnia, obchodzony w wielu krajach świata. Polega on na robieniu żartów, celowym wprowadzaniu w błąd by inni uwierzyli w coś nieprawdziwego. Tego dnia w wielu mediach pojawiają się różne żartobliwe informacje. 

Pochodzenie tego zwyczaju nie jest dokładnie wyjaśnione. Prima Aprilis zaczął być popularny w późnym średniowieczu. Prawdopodobnie nawiązuje on do dawnych starorzymskich praktyk. Prawdopodobna wydaje się również wersja, że obyczaj ten wywodzi się z rzymskiego święta Veneralia, połączonego często ze świętem Fortuny Virilis i Cerialiami (ku czci Ceres), obchodzonego 1 kwietnia. W tym dniu dozwolone były żarty, wygłupy i kawały. Kwiryci odstawiali komiczne występy, mężczyźni przebierali się w damskie palle (okrycia), zakładali peruki, tańczyli na ulicach, co nie przydarzyłoby się im w innych dniach.

W wielu krajach Europy panowała wiara która mówiła, że 1 kwietnia to czas kiedy zaczynają się mścić duchy na żywych i sprowadzać nieszczęścia. Według Elżbiety Zarych, Chrześcijaństwo nie mogąc się pogodzić z kolejnym pogańskim świętem Prima Aprilis zaczęło wiązać z Judaszem Iskariotą. Miał się on urodzić właśnie pierwszego kwietnia i dlatego dzień ów kojarzył się z kłamstwem, obłudą, fałszem i nieprawdą. W krajach anglojęzycznych 1 kwietnia jest nazywany „Dniem Głupców” (April Fools’ Day lub All Fools’ Day). W Szkocji znany jest jako „polowanie na głupca” (Hunt the gowk Day), na Litwie „Dzień kłamcy” (Melagio diena), w Portugalii „Dzień kłamstwa” (Dia da mentira), a w Rosji „Dzień śmiechu” (Dien smiecha). 

Pierwszego kwietnia poświęcano opowiadaniu zmyślonych historii, robieniu przeróżnych dowcipów i naigrawaniu się z naiwnych, bądź nieostrożnych ludzi. Dzień ten uważano za niepoważny i starano się nie robić w nim żadnych ważnych rzeczy. Dziś pierwszy kwietnia obchodzimy jako dzień radosny, w którym celowo próbuje się wprowadzić innych w błąd.

Z robieniem psikusów przez dzieci w wieku szkolnym związany był w niektórych regionach także 12 marca – dzień św. Grzegorza, patrona uczących się. Obyczaj ten nosił nazwę gregorianek lub gegołów.

 

https://historiamniejznanaizapomniana.wordpress.com/2015/04/01/historia-prima-aprilis/

 

 

KWIECIEŃ 

Kwiecień, plecień, bo przeplata, trochę zimy, trochę lata   

Miesiąc Marzec 

Rozpoczęliśmy od zmierzenia się z tematem tolerancji i akceptacji INNOŚCI.

Nie jest łatwym tolerować Kogoś, któ ma inne poglądy, inaczej wygląda czy inaczej od nas się zachowuje. Doświadczamy tego bardzo mocno w czasie pobytu w świetlicy, gdy np. jedni uczniowie chcą odrabiać lekcje a inni bawić się. Mimo to, jak będziemy się szanować i akceptować to uda się nam pogodzić oczekiwania i potrzeby uczniów.

Następnie świętowaliśmy Dzień Kobiet. Rozmawialiśmy o nietuzinkowych kobietach, tych które są dla nas autorytetem, o ich roli w domu zyciu codziennym i zawodowym

"Mieć z pół kilo biżuterii,

Kapelusze takie duże

i od stałych wielbicieli wciąż dostawać listy, róże      

Na bankietach, wernisażach pokazywać się codziennie ...

Być kobietą - ta tęsknota się niekiedy budzi we mnie."

 

Najwięcej emocji wzbudziły zajęcia omawiające zagadnienia związane z Dniem Psa. Uczniowie chętnie dzielili się opowieściami o swoich pupilach. Oglądali filmiki edukacyjne „Najbardziej przyjazne psy”, „Najniebezpieczniejsze rasy psów”, „Jak dbać o psa”. Zrobili prace plastyczne technika wydzierankową i poćwiczyli aktywność  fizyczną pt. "Psie wyścigi" czy "Rzucanie- aportowanie"

Koniec miesiąca to czas oczekiwania na Wiosnę. Uczniowie świetlicy zaangażowali się w dekorowanie i wiosenne ozdabianie.

Salę świetlicową rozświetliły wiosenne kwiaty, motyle i stroiki.

Zapraszamy do zapoznania się z galerią zdjęć, które powstały w czasie naszych marcowych aktywności.

                                                   

 

    

 

 

 

PODSUMOWANIE ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH W MIESIĄCU LUTYM   

 

Drugi tydzień lutego zaczęliśmy od świętowania Dnia Pizzy. Uczniowie obejrzeli krótki filmik prezentujący powstawanie pizzy. Dzieci poznały historię oraz dowiedziały się, jakiego którego kraju pochodzi pizza. Następnie stworzyły swoją wymarzoną pizzę używając szarego papieru i papierowych składników. Przygotowane w ten sposób pizze udekorowały tablicę w świetlicowej sali.

  

W naszej świetlicy nie zapomnieliśmy również o Światowym Dniu Parasolki. Wszyscy oczywiście wiedzą do czego służy i jak niezbędna jest w deszczowe dni, dlatego uczniowie chętnie projektowali swoje wymarzone parasolki.

  Pod koniec tygodnia postanowiliśmy przygotować Ozdoby na Karnawałowy. Dzieci chętnie wykonywały maski, które ozdobione brokatem i kolorowymi piórkami stroiły ich twarze podczas szkolnego Balu kończącego Karnawał.

  

 Kolejny tydzień lutego „kręcił się” głownie wokół Światowego Dnia Kota. Rozmowy, pogadanki i niezwykłe historie związane z naszymi domowymi kotkami zamieniły naszą salę w pracownię plastyczną, w której powstawały, tworzone różnymi technikami, piękne prace kotów. Najciekawsze z nich zdobią tablicę szkolną.

         

Miesiąc luty zakończyliśmy tematem o Dinozaurach. Dzieci poznały historię dinozaurów, dowiedziały się kiedy żyły, czym się żywiły i jak wyglądały. Uczniowie zrobili wiele ciekawych prac plastycznych związanych z tym tematem.

Zapraszamy do obejrzenia galerii

           

Pierwszy tydzień lutego zakończyliśmy bardzo szerokimi uśmiechami , gdyż na 

5 DZIEŃ LUTEGO przypada ŚWIATOWY DZIEŃ NUTELLI

Jak można się domyśleć to nietypowe święto szczególnie przypadło uczniom do gustu. Na dowód tego, zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć.

     

Dużo się dzieje w naszej Świetlicy   

Lubimy świętować i zapoznawać się z ciekawymi tematami. Ćwiczymy kreatywność i sami tworzymy naszą rzeczywistość, bo kto jak nie my, wie najlepiej jakie PUZZLE chcemy zaprojektować?

Międzynarodowy Dzień Puzzli znany też jako Międzynarodowy Dzień Łamigłówek lub Dzień Składanki i Łamigłówki. 

To święto obchodzone od około połowy lat 90-tych. Dokładna geneza Dnia Puzzli nie jest znana, ale święto zostało prawdopodobnie zainicjowane przez amerykańskich producentów wszelkich rodzajów zabaw umysłowych. 

Wg różnych źródeł za wynalazcę układanki typu puzzle uważa się Johna Spilsbury, brytyjskiego grawera i kartografa. Opracowane przez niego wczesne układanki, były wytwarzane poprzez montowanie map na arkuszach twardego drewna i cięcie wzdłuż granic państwowych, tworząc układankę przydatną do nauczania geografii. Jak podaje Wikipedia takie „rozcięte mapy” były używane do nauczania dzieci króla Jerzego III i królowej Charlotte w XVIII w. 

Poniżej Dzieci ze Świetlicy w czasie samodzielnego projektowania i tworzenia puzzli

        

 

 

2 LUTEGO CELEBROWALIŚMY

DZIEŃ POZYTYWNEGO MYŚLENIA

Poszukiwaliśmy najbardziej pozytywnych cytatów, sprawdzaliśmy czym różnią się od siebie PESYMISTA i OPTYMISTA, uśmiechaliśmy się do siebie :-)

Myślenie pozytywne wspiera nas i motywuje do działania. Włączając się w obchody tego nietypowego święta rozmawialiśmy w naszej świetlicy o optymistach i pesymistach. Dzieci wykonały grupowe rysunki. Porównując te dwie postacie wspólnie wywnioskowaliśmy, że nieodłączną cechą w pozytywnym myśleniu jest uśmiech :-). Wykonaliśmy nasze „pozytywne emotki”, aby przypominały nam, że warto doceniać to, co mamy i mierzyć się z codziennością pozytywnie nastawionym do świata.                      

        

        

 

LUTY - MIESIĄC PYSZNYCH ŚWIĄT, POZYTYWNEGO MYŚLENIA I KOTÓW

            

Wygląda na to, że zima na dobre zagościła u nas. Bardzo nas to cieszy :-)

Wszyscy zwarci i gotowi korzystamy z jej uroków :-) 

Tak się cieszymy z zabaw na śniegu ;-)

  

 

 

 

 

 

 

Drodzy Uczniowie,

Przed nami kolejny tydzień ferii i druga część wyzwania na ferie...

Zapraszam Was do dalszej zabawy i życzę dużo śniegu, który nieśmiało do nas zmierza :-)

 

 

Dziś rozpoczęły się dla Was zimowe ferie. Bardzo nietypowe w tym roku, inne niż do tej pory. Wiem, że wielu z Was (nas Dorosłych zresztą też) jest złych na taką sytuację. Cóż mamy dwa wyjścia:

1. złościć się i narzekać - tylko po co, to i tak nic nie zmieni

2. spróbować tą arcytrudną sytuację potraktować jak wyzwanie i po prostu zrobić WSZYSTKO, aby dobrze się bawić.

Zapraszam Was do podjęcia wyzwania i realizacji zadań, które przygotowałam dla Was na pierwszy tydzień ferii. Codziennie pod listą będę umieszczała podpowiedzi do realizacji zadania.

Liczę, że się przyłączycie i mimo wszystko będziecie się dobrze bawić :-)

 

1._zimowy_spacer.docx

2._lista_zimowych_przebojow.docx

3._zorganizuj_wieczor_gier_planszowych.docx

4._Dzien_Bez_Komputera.docx

5._Rodzinne_albumy_zdjec.docx

6._Dzien_Spaghetti.docx

7._Swieto_Trzech_Kroli.docx

8._Dzien_Tanca_Elvis.docx

 

 

 

oprac. Aneta Kruk

22 GRUDNIA – PIERWSZY DZIEŃ KALENDARZOWEJ ZIMY

 

Pierwszy dzień zimy kalendarzowej tradycyjnie przypada w drugiej połowie miesiąca, a dokładniej 22 grudnia. Tym razem jest to wtorek. To właśnie w tym dniu ostatecznie pożegnamy kolorowe, opadające liście i przywitamy nową porę roku. Zima tradycyjnie potrwa przez trzy miesiące, do 21 marca. Tego dnia z kolei rozpocznie się nowa pora roku - wiosna. Pierwszy dzień zimy astronomicznej 2020, w przeciwieństwie do kalendarzowej, nie jest datą stałą i może przypadać w różnych terminach. W tym roku zima astronomiczna rozpoczęła się w poniedziałek 21 grudnia, czyli dzień wcześniej, niż przypada zima kalendarzowa. Podczas zimy astronomicznej dzień jest krótszy od nocy, jednak z każdą kolejną dobą dnia będzie przybywać, a nocy ubywać. Na pierwsze dłuższe dni będziemy musieli poczekać aż do początku astronomicznej wiosny.

 

 

 

ZAGADKI O ZIMIE 

 

Co to za białe piórka sypie z nieba chmurka?

?

Wesoły słychać dzwoneczek i widać już sznur saneczek.

Co to takiego?

?

Z czego mogła być góra biała,

co za sprawą wiosennego słońca wodą się stała?

?

Jak taka szyba się nazywa,

co wodę zimą na stawie przykrywa?

?

Wraz z pierwszym śniegiem ulepisz tego kolegę

– ze śniegu mokrego całego białego.

?

Biały i puszysty w grudniowy poranek sprawia, że wszystko jaśnieje.

Co to takiego?

?

Lepimy go, lecz nie gliny ani z plasteliny.

Dajemy mu miotełkę jako rękę,

aby wyglądał dostojnie i pięknie.

?

Świetlicowe dekoracje 

czyli...

efekt grudniowych działań w świetlicy 

 

 

Współpraca świetlicy szkolnej i terapeutycznej 

Prace wykonały: Pani Aneta Kruk i Pani Katarzyna Nowaczek 

 

 

Magia Świąt Bożego Narodzenia

Do Świąt pozostało już tylko 10 dni!

Czy Wy też z niecierpliwością wyczekujecie Pierwszej Gwiazdki, a przez cały grudzień celebrujecie świąteczny klimat?

Tak my już zaczęłyśmy

Robimy Kartki Świąteczne

W czasie oczekiwania na Święta przyjrzyjmy się zatem tradycjom i zwyczajom tego okresu.

Wysyłanie kartek świątecznych

  Tu możesz poczytać o tradycji wysyłania kartek świątecznych i historii świątecznej pocztówki.

https://www.kartkaswiateczna.pl/kartki-swiateczne-noworoczne/blog/ciekawe-historie-kartek-swiatecznych-czy-wiesz-o-nich

http://www.magdabloguje.pl/2015/12/swiateczne-zwyczaje-wysyanie-pocztowek.html

http://jakwyslac.pl/kartki-swiateczne-historia/

 

                

Robienie dekoracji świątecznych i ozdabianie domu na czas Bożego Narodzenia

Garść ciekawostek tutaj

Jednym z najmodniejszych i najbardziej efektownych sposobów ozdabiania domu jest dekorowanie okien. Świąteczną atmosferę wprowadzają wzory na szybach z gotowych szablonów czy śnieżynki ze sztucznego śniegu. Bożonarodzeniowe ozdoby dodadzą niepowtarzalnego uroku wnętrzom i sprawią, że w naszych domach zapanuje magia Świąt.

https://www.weranda.pl/urzadzamy/jak-to-urzadzic/dekoracje-swiateczne-na-boze-narodzenie-savoir-vivre

https://www.weranda.pl/urzadzamy/dekoracje/swieta-od-progu-dekoracje-drzwi-wejsciowych

 

Zrób to sam - dekoracje

https://dzieciakiwdomu.pl/2014/12/swiateczne-dekoracje-z-makaronu-i-rolek.html

      

       

 

Mam nadzieję, że pochwalicie się swoimi kartkami i dekoracjami, wysyłając zdjęcie zrobionej pracy na Classroom Świetlicy ;-)

Owocnych działań :-) 

 

12 GRUDNIA DZIEŃ GUZIKA

12 grudnia swój wielki dzień mają guziki… nie jest to przypadkowa data… bo jak się okazuje przypada na 12 dzień 12 miesiąca, a guziki liczy się przecież tuzinami lub grosami, na które składa się ich 12. Pewnie zastanawiacie się po co w ogóle świętować takie dni, które pewnie nic nie wnoszą.

Ja jestem innego zdania, uważam, że każdy taki nietypowy dzień jest wspaniałą okazją do realizowania ciekawych zadań.

Guziki potrafią wywołać u dzieci zaciekawienie, pomysłowość, ekspresję twórczą. Guziki są przeróżne: małe, duże, o rożnych dziwnych kształtach, jednobarwne, różnokolorowe, obciągnięte materiałem, metalowe, plastikowe, płaskie, wypukłe. Taka ich różnorodność powoduje zaciekawienie dzieci, przyciąga ich uwagę a zgromadzenie ich nie wymaga wielkiego wysiłku

Propozycje zabaw z wykorzystaniem guzików:

1. Można napisać bajkę, wiersz lub rymowankę o guziku

Guzik tu, guzik tam, 
guzik krąży tu i tam.
Jak to miło i wesoło, 
kiedy guzik krąży w koło.

 

Bajka o Niebieskim Guziku

Był sobie raz, w góralskiej chatce, na pewnej makatce - Guzikowy Las

Na czubku drzewa, w samym środku tego lasu mieszkał guziczek koloru niebieskiego.

- Temu to dobrze – mawiały inne guziki – stamtąd ma najlepszy widok na cały las. I góralską izbę.

Cieszył się z tego widoku i Niebieski Guziczek. I że do nieba mu było blisko, też się cieszył. Cóż z tego, że tylko makatkowego z wacianymi obłokami. I tak lubił w nich bujać i robił to całymi godzinami.

Tak się pewnego dnia tak się rozbujał, że aż upadł na drewnianą podłogę pod drzewem, pod lasem i pod całą makatką. Nie było to przyjemne i zakończyło się nawet lekkim zadrapaniem. Nie miał czasu Niebieski Guziczek się nad sobą użalać, bo z rozpędu potoczył się jeszcze na wskroś izby, a że drzwi były akurat uchylone, to jeszcze przez próg na miękką ziemię.

Guziczek nie czuł nigdy wcześniej chłodu, bo gospodarz pilnował, żeby w izbie zawsze było napalone. Nie znał też zapachu ziemi. Leżał więc sobie spokojnie, upajał chłodem i zapachem ziemi, kiedy zerwał się wiatr.

Wiatr nie był dla Guziczka zbył łaskawy. Toczył go i popychał, obracał i podrzucał do góry. Tak przetoczył się Niebieski guziczek przez kamienny chodniczek, błotniste pole i wpadł do wartkiego strumienia. Strumień poniósł go daleko i porzucił na miękkim mchu w środku lasu.

Cóż to był za dziwny las! Na gałęziach, zamiast guzików, zielone liście dygotały i szeleściły na wietrze.

- Nie bardzo tu pasuję – zmartwił się w pierwszej chwili Guziczek, leżąc bez ruchu w tym obcym lesie.

Nie zdążył się Niebieski tym długo pomartwić, gdyż nie minęły dwie chwilki, jak leśną dróżką przybiegła Mała Dziewczynka.

- Znalazłam guziczek! Zobacz, zobacz mamo! – zawołała z dumą.

Mama przyszyła go do płaszcza Dziewczynki w miejscu po innym guziku. Było to wyjątkowe miejsce, przy samej szyi. Niebieski pasował tam idealnie. Było teraz wiele ważnych zajęć i nie miał czasu na bujanie w obłokach. Pilnował, by zimą szalik trzymał się na swoim miejscu i aby jesienne wiatry nie porwały jej apaszki.

I tak zima mijała za zimą i za jesienią jesień. Mała Dziewczynka urosła. Pewnego dnia kupiła nowy płaszcz, a ten, z którego wyrosła, powiesiła w ciemnej szafie.

Guziczkowi nie podobało się to miejsce, chociaż otulały go ciepłe i miękkie futra. Postanowił więc spróbować starej sztuczki. Zaczął bujać się, wiercić i kiwać, aż spadł na dno ciemnej szafy. Nie był to przyjemny upadek, a jeszcze mniej to, co nastąpiło po nim.

Cóż to był za hałas przeraźliwy i wrzawa! Przez długą trąbę do ciemnego brzucha wciągnął Guziczka Prawdziwy Potwór! Guziczek obracał się i toczył, trząsł i podskakiwał. Znów obracał się i toczył… i tak w kółko razy tyle, że już sam nie wiedział ile.

Kiedy wrzawa ucichła, a wirowanie ustało, Guziczek osiadł na dnie potworowego brzucha. Było ciemne, duszne i pełne kurzu. Sam nie wiedział, kiedy zapadł w głęboki sen.

Śniło mu się, że skakał po wacianym chmurkach, w tango ruszył z motylem, w miękką trawę dał nurka. Na pokładzie chusteczki pięknie haftowanej latał, jak gdyby była magicznym dywanem. Najpierw między gwiazdami, potem prosto do słońca i poleciałby dalej, gdyby sen nie miał końca…

Sen, jak to sen, miał jednak swój koniec. Kiedy Niebieski Guzik się wreszcie obudził, ku swojemu wielkiemu zdumieniu zobaczył, że nie znajduje się już w ciemnym, zakurzonym brzuchu, lecz na szczycie olbrzymiej góry.

Góra usypana była z przeróżnych ciekawych rzeczy. Znalazł się tam Złamany Ołówek, Spalona Zapałka i Dziurawy Balon. Uwagę Niebieskiego przykuło jednak coś zupełnie innego. Otóż całkiem nieopodal leżał podobny do niego Guzik. Był tak samo okrągły, nieduży i niebieski. Tylko zadrapanie miał w innym miejscu.

Guziczki poturlały się w swoim kierunku i tak niefortunnie zderzyły, że się aż zachwiały, zakręciły i potoczyły zboczem góry na sam jej dół i dalej przez pusty plac, chodnik, ulicę i trawnik aż na ścieżkę w parku, gdzie się zatrzymały.

Tą samą ścieżką przybiegł Mały Chłopiec. Zauważył guziczki, podniósł je i zaniósł swojemu tacie.

- To niespotykane. Zgubionych guzików nie znajduje się raczej parami – zdziwił się tata i postanowił ich nie rozdzielać. Przyszedł mu też zaraz do głowy pewien pomysł i aż sam się do siebie uśmiechnął.

Już następnym razem ta sama ścieżka w tym samym parku zobaczyła Małego Chłopca z Wełnianym Misiem, najlepszym towarzyszem do bujania w obłokach i fruwania między gwiazdami. Misio miał piękne niebieskie oczka, lekko tylko zadrapane.

Na próżno głowił się gospodarz, co też stało się z dwoma niebieskimi guzikami, które zniknęły z jego makatki.

2. Można pobawić się w guzikowe wyścigi lub piłkę guzikową      

Tniemy biały papier na paski dla oznakowania trasy wyścigu oraz przygotowujemy znak Start i Meta. Albo wykorzystujemy już istniejącą makietę miasta czy gry planszowej. Wykorzystujemy pchełki dla lepszej skoczności guzików.

Czy wiecie, że istnieje Towarzystwo Miłośników Gier Guzikowych, które organizuje mecze guzikowe. Możecie o tym poczytać tutaj http://tmgg.pl/about-us/

Nie wiem czy wiecie, bo ja na przykład nie wiedziałam o istnieniu Muzeum Guzików w Łowiczu. Jeśli się tam wybierzecie (oczywiście po pandemii) to na pewno będziecie mieli okazję poznać ciekawostki dotyczące guzików i obejrzeć ekspozycję liczącą naprawdę sporą ilość najróżniejszych guzików.

https://www.facebook.com/guzikowemuzeum

 

3. Można ćwiczyć sprawność ręki "Jednoręki łowca"

Guziki leżą rozsypane na podłodze. Załóż rękawicę z jednym palcem (może być to rękawica kuchenna) i spróbuj zebrać jak najwięcej guzików, w jak najkrótszym czasie. Następnie  przelicz ile czasu potrzebujesz na zebranie guzików. Zaproś do zabawy rodzica czy rodzeństwo i sprawdź, kto z Waszej rodziny jest najsprytniejszy.

 

4. Można wykonać pracę plastyczną z guzików.

Najpierw trzeba, abyście przygotowali sobie różne guziki, kartkę i klej. Następnie ułóżcie obrazek na kartce, a na samym końcu (jeśli rodzice się zgodzą) przyklejcie do kartki.

 

 

 

5. Można wykonać kartkę lub dekorację na zbliżające się Święta Bożego Narodzenia.

   

Zachęcam Was do skorzystania z moich propozycji wykorzystania guzików.

A może macie swoje propozycje. Podzielcie się ze mną swoimi pomysłami.

 

Dobrej zabawy  :-)

 

oprac. Aneta Kruk

psycholog szkolny

10 grudnia 

Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka 

Dlaczego data 10 grudnia jest taka ważna?

Bo dotyka godności każdego człowieka. Przypomina nam, że bez względu na wszystko nikt i nigdy nie może pozbawić nas godności. To przymiot przyrodzony, zatem należny każdemu człowiekowi, bez względu na to, kim jest i jaki jest, bez względu na to, co zrobił, w jakiej jest sytuacji i jakie wyznaje poglądy.

Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka to święto, które obchodzimy od 72 lat, by podkreślić wagę podpisanej 10 grudnia 1948 roku Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Niebagatelny wkład w jej powstanie miała Eleanor Roosevelt, która jako przewodnicząca Komisji Praw Człowieka ONZ była siłą napędową w tworzeniu Deklaracji. 

Prawa obywatelskie lub polityczne to, między innymi:

• prawo do życia,
• wolność i bezpieczeństwo osobiste,
• zakaz tortur,
• wolność sumienia i wyznania,
• wolność słowa,
• prawo do sądu,
• prawo do obywatelstwa,
• prawo do prywatności,
• prawo do wolnych wyborów,
• wolność zgromadzeń i stowarzyszeń 

Miedzynarodowy_Dzien_Praw_Czlowieka.pptx

 

6 GRUDNIA 

DZIEŃ ŚWIĘTEGO MIKOŁAJA 

Dziś Mikołaj to sympatyczny staruszek, koniecznie z długą brodą i zaokrąglonym brzuchem, w czerwonym stroju i czapce z pomponem. Mieszka w Laponii lub na biegunie północnym. W okresie  Świąt Bożego Narodzenia rozwozi dzieciom prezenty saniami ciągniętymi przez zaprzęg reniferów. Postać Mikołaja wywołuje uśmiech na twarzy dzieci, daje im wiele radości w czasie oczekiwania na narodziny Jezusa. A czy wiecie, kim Mikołaj był naprawdę? 

Imię Mikołaj pochodzi z greki i składa się z dwóch części: nike – “zwyciężać” i laos – “lud”. Święty Mikołaj, biskup Miry Licyjskiej, ze względu na przypisywane mu legendą uczynki został pierwowzorem postaci rozdającej prezenty dzieciom

Wszystko działo się w III i IV w. n. e. na terenie dzisiejszej Turcji (dawniej Patarze). Mikołaj odziedziczył majątek po rodzicach. Był jedynakiem. Mógł żyć w luksusie, ale wolał pomóc biednym i potrzebującym i to właśnie im rozdał swoje bogactwa. Jakie prezenty dostawały od niego dzieci? Najczęściej obdarowywano je chlebem, orzechami, pieniędzmi na słodycze i książkami, krzyżykami, świętymi obrazkami, tabliczkami, ptaszkami w klatce lub… rózgą. Był człowiekiem dobrym, pobożnym, miłosiernym, dlatego mieszkańcy Miry wybrali go na swojego biskupa.

W całym chrześcijańskim świecie św. Mikołaj miał tak wiele świątyń, że pewien pisarz średniowieczny pisze: “Gdybym miał tysiąc ust i tysiąc języków, nie byłbym zdolny zliczyć wszystkich kościołów, wzniesionych ku jego czci”. W XIII wieku pojawił się zwyczaj rozdawania w szkołach pod patronatem św. Mikołaja stypendiów i zapomóg. Co najmniej od XV w. istniał zwyczaj budowania “łódeczek św. Mikołaja”, w które Święty miał składać prezenty. Z czasem łódeczki zastąpiły buty i skarpety, lub – w regionach protestanckich – adwentowe talerze z darami. Postać św. Mikołaja uwieczniło wielu malarzy i rzeźbiarzy. Wśród nich wypada wymienić Agnolo Gaddiego, Arnolda Dreyrsa, Jana da Crema, G. B. Tiepolo czy Tycjana. Najstarszy wizerunek św. Mikołaja (z VI w.) można oglądać w jednym z kościołów Beyrutu. W Polsce obecnie jest ponad 300 kościołów i katedr pod wezwaniem św. Mikołaja z Miry (najbardziej okazałe są kościoły w Gdańsku i Elblągu oraz katedry w Elblągu, Kaliszu i Bielsku-Białej). Natomiast największe polskie sanktuarium ku czci tego świętego mieści się w Pierśćcu koło Skoczowa na Śląsku Cieszyńskim. Pierwszą poświęconą mu kaplicę zbudowano tam już w XIV w. Szczególną czcią otaczana jest cudowna figura św. Mikołaja, przy której wierni od lat wypraszają łaski zdrowia dla siebie i bliskich.

 

 

Ho Ho Ho!

 5 GRUDNIA

Międzynarodowy Dzień Wolontariusza 

Z tej okazji przygotowałam dla Was swoją historię związaną z wolontariatem. 

Zachęcam Was do obejrzenia!

FILM.mp4 

 

 

Pozdrawiam Was ciepło! ߘ꠼/span>

Katarzyna Nowaczek wychowawca świetlicy

          25 LISTOPADA  Pluszowy Miś - 

            symbol szczęśliwego dzieciństwa

     Miś – zna Twoje najskrytsze tajemnice, jest zawsze przy Tobie

                Po co nam Pluszowy Miś?

Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Wisconsin pokazują, że prawie 60 proc. dzieci w ciągu pierwszych trzech lat życia jest silnie przywiązanych do jakiegoś przedmiotu. Najczęściej jest to pluszowy miś, ale nie zawsze. Za „tę jedyną słuszną” przytulankę robią żyrafy, lale, słoniki, poduszki czy kocyki. Nie ma znaczenia kolor, kształt, a tym bardziej cena zabawki; najważniejsze, że dziecko samo wybiera sobie przyjaciela.

                                                                    Zadania Pluszowego Misia:

1.  Obecność Misia - dosłowna, namacalna, odczuwalna rączką i ciałem - pozwala dziecku czuć się bezpiecznie. - Miś ma zawsze być obok dziecka, kiedy dzieje się coś ważnego, nowego czy niebezpiecznego, ale i przyjemnego

2. Jest terapeutą - dzieci, które mogą tulić misie u lekarza czy podczas pobierania krwi, przeżywają mniejszy stres niż dzieci bez swoich ukochanych zabawek. Przytulanie, głaskanie, a nawet wąchanie ukochanej maskotki sprawiają, że dzieci czują spokojnie, bezpiecznie i wygodnie

3. „Obiekt przejściowy” – który pozwala się czuć bezpiecznie, gdy w pobliżu nie ma mamy

 

Więź Pluszowego Misia i dziecka zaczyna się wypalać zazwyczaj z początkiem szkoły podstawowej. Dzieje się tak, ponieważ siedmiolatek potrzebuje realnego, ludzkiego wsparcia, a także zaczyna rozumieć, że pluszowy miś to tylko zabawka, a nie przyjaciel, powiernik czy odstraszacz złych myśli. Pryska magia dziecięcej iluzji.

                       Czy więc ulubiona przytulanka jest nam potrzebna w dorosłym życiu?

Patrząc racjonalnie – nie. Jednak ten kawałek wytartego pluszu jest naszym łącznikiem z beztroską dzieciństwa. Niesie w sobie tyle wspomnień i emocji, że życie bez niego wydaje się takie… smutne i do bólu dorosłe

Miś jest tak ważny, że ma oczywiście własny park rozrywki i muzeum, gdzie na prawie dwóch tysiącach metrów kwadratowych prezentowanych jest blisko tysiąc pluszaków.

 

W dniu Światowego Dnia Pluszowego Misia

Dziękujemy Ci Misiu za Twoją obecność i przyjaźń

 

Narodowe Święto Niepodległości obchodzimy w dniu 11 listopada w celu upamiętnienia rocznicy odzyskania przez Polskę w 1918r. niepodległości.
Polska po 123 latach rozbiorów przez Imperium Rosyjskie, Królestwo Pruskie i Imperium Habsburgów odzyskała suwerenność. Święto ustawowo zostało wprowadzono w okresie II Rzeczypospolitej w 1937 roku, ale II wojna światowa i później ustrój polityczny sprawiły, że święto zostało przywrócone dopiero w 1989 roku. Obecnie obchodzimy 102. rocznicę odzyskania niepodległości przez państwo polskie.

HYMN PAŃSTWOWY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

„Mazurek Dąbrowskiego”

Słowa: Józef Wybicki,

1797 r.

Jeszcze Polska nie zginęła,

Kiedy my żyjemy.

Co nam obca przemoc wzięła,

Szablą odbierzemy.

Marsz, marsz Dąbrowski,

Z ziemi włoskiej do Polski.

Za twoim przewodem

Złączym się z narodem.

Przejdziem Wisłę,

przejdziem Wartę,

Będziem Polakami.

Dał nam przykład Bonaparte,

Jak zwyciężać mamy.

Marsz, marsz ...

Jak Czarniecki do Poznania

Po szwedzkim zaborze,

Dla ojczyzny ratowania

Wrócim się przez morze.

Marsz, marsz ...

Już tam ojciec do swej Basi

Mówi zapłakany - Słuchaj jeno,

pono nasi Biją w tarabany.

Marsz, marsz ...

tekst_literacki.pdf

 

 

Jest taki dzień w roku...
Kiedy refleksja w serce się wkrada, 
deszczowy zazwyczaj i zimny...
dzień...1-ego listopada.

To taki czas zadumy, 
modlitwy nad zmarłych duszami.
Choć ICH już nie ma wśród nas...
 kochamy nadal, więc pamiętamy…

 

Są takie święta w listopadzie, które mają szczególny charakter.

Zmuszają bowiem do refleksji, wywołują zadumę,

poświęcone są pamięci zmarłych.

Odwiedzamy wtedy cmentarze, przystrajamy groby kwiatami, zapalamy znicze.

 

 

 

Drugi miesiąc roku szkolnego obfitował w wiele interesujących działań, prac i tematów. Królowała jesienna pora roku, ale w naszym polu widzenia znalazły się także inne, ważne zagadnienia. Jak zawsze nie zabrakło dobrej zabawy, której niejednokrotnie towarzyszyła słoneczna i ciepła pogoda, eksponująca barwne elementy środowiska przyrodniczego.

14 października – Dzień Edukacji Narodowej – święto nauczycieli, wychowawców, pedagogów, wszystkich pracowników oświaty.

Upamiętnia rocznicę powstania Komisji Edukacji Narodowej, która została utworzona z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i zrealizowana przez Sejm Rozbiorowy w dniu 14 października 1773 roku.

Potocznie dzień ten nadal nazywany jest Dniem Nauczyciela i obchodzi go większość państw na świecie m.in.: Albania (7 marca), Argentyna (11 września), Hiszpania (27 listopada), Korea Południowa (15 maja) …

W tym roku pandemia sprawiła, że ten dzień będzie inny niż zwykle, w szkołach nie odbędą się uroczyste akademie. Naszym pedagogom i pracownikom szkoły ślemy serdeczne życzenia.

Złocista jesień na dobre zagościła w naszej świetlicy.

30 WRZEŚNIA W NASZEJ ŚWIETLICY OBCHODZILIŚMY DZIEŃ CHŁOPAKA ORAZ ŚWIĘTO PIECZONEGO ZIEMNIAKA 

 

 

Cóż…taki sobie zwykły ziemniak, nudny, codzienny, mało atrakcyjny wydawać by się mogło, a jego historia- niebanalna, ciekawa, mało znana.

 

Ziemniaki uprawiali już 6000 lat temu Indianie w Ameryce Południowej. I to stamtąd sprowadzili je do Hiszpanii konkwistadorzy- awanturnicy i często przestępcy, którzy grabili imperium Inków i Azteków w poszukiwaniu złota i chęci podbojów. Trochę czasu zajęło mi przetworzenie tej historii na język zrozumiały dla pięciolatków. I tak oto powstała opowieść o hiszpańskich żołnierzach, którzy szukając złota –znaleźli ZIEMNIAKI.

Tak naprawdę to ta historia jest ciekawa od chwili, gdy król Hiszpanii zaczął uprawiać ziemniaki (czyli roślinę PSIANKA ZIEMNIAK) w ogrodach królewskich. Kwitnące rośliny ziemniaka szczególnie przypadły do gustu damom dworu, które przypinały kwiaty do sukien i fryzur. Królewscy kucharze próbowali przyrządzać dania z owoców powstałych z kwiatów, liści i łodyg. Nikt wówczas nie wiedział, że nadziemne pędy tej rośliny zawierają SOLANINĘ, trującą substancję wywołującą choroby i zatrucia.

Z rozkazu króla całą uprawę spalono, wykopując całe rośliny łącznie z bulwami, które zrodziły się pod ziemią. Jakież było zdziwienie ludzi, zwłaszcza okolicznej biedoty, kiedy z ugaszonego ogniska wybierali upieczone ziemniaki, które okazały się nie tylko jadalne, ale i pyszne!

Do Polski ziemniaki przywiózł Jan III Sobieski z wyprawy pod Wiedeń. Historia pokazuje, że ich uprawianie uratowało życie wielu ludziom, gdy nastały lata głodu.

 

W tym dniu piekliśmy kiełbaski 

i zajadaliśmy pieczone ziemniaczki! 

a na koniec piliśmy ciepłą herbatkę! 

15 września

Międzynarodowy Dzień Kropki

 Międzynarodowy Dzień Kropki, to co raz bardziej popularne święto kreatywności, odwagi i zabawy, które obchodzimy 15 września. Tego dnia uczniowie, nauczyciele oraz pracownicy instytucji kultury na całym świecie, organizują wiele ciekawych zabaw i happeningów, które pomagają dzieciom odkrywać talenty, poznawać swoje mocne strony, pobudzać wyobraźnię i wspólnie się pobawić.

 

Skąd się wziął Międzynarodowy Dzień Kropki?

Amerykański pisarz i ilustrator książek dla dzieci Peter H. Reynolds w 2003 roku wydał książeczkę pod tytułem “The Dot” czyli “Kropka”. Jej bohaterką jest mała Vashti, która dzięki malutkiej kropce i wspaniałej, mądrej nauczycielce plastyki uwierzyła w swoje możliwości. Książka została przetłumaczona na ponad dwadzieścia języków i wydana alfabetem Braille’a. Książka szybko zyskała też popularność wśród najmłodszych czytelników inspirując ich do odkrywania swoich talentów. Poniżej możecie zapoznać się z książką w wersji filmowej, jeśli jej nie znacie.

 

   Opowiadanie z książki “The Dot” stała się inspiracją dla wielu nauczycieli i dzięki temu w 2008 roku powstał “Międzynarodowy Dzień Kropki”. Święto, obecnie, jest obchodzone już w 108 krajach. Pomysł obchodzenia międzynarodowego dnia kropki ma na celu pobudzać kreatywność i pomysłowość uczniów oraz zachęcać ich do tworzenia. 

 

ZAPOZNANIE SIĘ Z 

REGULAMINEM I PROCEDURAMI OBOWIĄZUJĄCYMI W ŚWIETLICY 

W ROKU SZKOLNYM 2020/2021